Hz. Ibrahim'in bir menkibesi

Bilindigi üzere, Hz. Ibrahim keremiyle taninan biriymis. Yanliz basina yemek yemek istemezmis. Bir ögleden sonra, her zaman ki gibi yemegi hazirladiktan sonra, farketmis ki, yemegi paylasaçak kimse yok.
Ve Rabb'ine dua etmis.
"Ya Rabbi! Lütfen, bana bir misafir yolla ki yemegimi onunla paylasiyim, çünkü yemegime katilacak kimsem yok."
Ve Hz. Ibrahim'in duasi Cenabi Hak tarafindan kabul edilmis.
Çok geçmeden, disaridan birinin seslenisini duydu:
"Içeride biri varmi?"
Yerinden ziplayarak, Hz. Ibrahim kapiyi açti:
"Hosgeldin" dedi kapida gördügü yasli adama.
"Içeri gel, lütfen! Biraz yemek için otur"
Yasli adam içeri adim atti ve beraberce yemek yemek için masaya oturdular.
Hz. Ibrahim "Bismillah" diyerek ekmekten bir parça aldi.
Ve yasli adam da ekmege uzandi ve bir parça kopardi.
"Hayir" dedi Hz. Ibrahim.
"Yemege baslamadan 'Bismillah' demek yok mu?
Allah'in ismini anman gerekir!
Bize bütün bu yiyecekleri veren Allah'in ismini an!.."
Beline kadar sakali uzamis olan yasli adam söyle dedi:
"Fakat, ben senin rabbini bilmiyorum.
Kimdir O?"
Hz. Ibrahim söyle dedi:
"Bu kabul edilemez!
Nasil ben Allahi tanimayan ve Hu'yu inkâr biriyle yemegimi paylasabilirim!"
Bu sözler yasli adamin kalbini kirmisti.
"Peki o zaman" dedi.
Ayağa kalkti ve disari doğru yürüdü.
Yasli adamin terketmesinden sonra,Hz. Ibrahim hemen Allah'tan bir vahiy aldi:
"Ya Ibrahim! (görmüyor musun?)
Ben onun yüz seneden fazla bir süredir kulum olarak yasamasina müsade ediyorum. Bir kere bile olsun onu kapimdan çevirmedim (Bir kere bile yemeksiz birakmadim)... Nasil 'sen', yanlizca Benim kulum olarak, onu geri çevirdin?"
Hz. Ibrahim bir kerede yerinden zipladi ve yasli adama doğru koştu, şöyle dedi:
"Geri gel! Onu bilmesen de ! Sana olan tutumumdan dolayi Rabbim tarafindan uyarildim."
Yasli adam sordu "Fikrini değistiren ne oldu?
"Hz. Ibrahim bilgilendigi konuyu O'na tekrarladi, ve yaşli adama yalvardi "Lütfen,Allah aşkina, gel, benimle beraber otur ve yemeğimi paylaş".
Yaşli adam O'na cevap verdi:
"Rabbin sana bunu mu söyledi?"
"Evet Rabbim böyle dedi" dedi Hz. Ibrahim

Yasli adam söyle dedi:
"Senin Rabbin gerçekten büyük ve yüce bir Rabmiş.
Öyleyse bende senin Rabbine inandim"...
Ve sofraya oturup beraberce yemegi yediler...