Mumsema Peygamber efendimiz, diğer bazı Peygamberler gibi kavimlerine genel bir beddua etmemiş ama muayyen günahları işleyenleri lanetlemiştir Mesela birkaçı şöyledir:

(Lutilere Allah lanet etsin!) [Beyheki]

(Paraya tapana lanet olsun!) [Tirmizi]

(Bid’at çıkarana lanet olsun) [Dare Kutni]

(Eshabıma sövene lanet olsun) [Hakim]

(Doğruyu bildiği halde susana lanet olsun) [Deylemi]

Ayrıca isim söyleyerek beddua ettikleri de vardır Bir tanesi şöyledir: Ebu Leheb’in oğlu Uteybe, Tebbet suresi gelince, Resulullah efendimize hakaret etti Resulullah çok üzülüp, (Ya Rabbi, buna bir canavar musallat et) dedi Ebu Leheb’in oğlu Uteybe Şam’a giderken, bir gece, bir aslan gelip uyuyan arkadaşlarını koklayıp bıraktı Sıra Uteybe’ye gelince onu parçaladı (Mirat-i kâinat)

Taberani’de rivayet ediliyor ki:
İki kişi, Hazret-i Hamza hakkında aşağılayıcı bir şiir okuduklarından Cehenneme gitmeleri için Resulullah beddua ediyor

Peygamber efendimiz beddua etmezdi sanarak hadis kitaplarındaki beddua bildiren böyle bir hadis-i şerife şüphe ile bakmak din düşmanlarını sevindirmek olur O zaman imam-ı Taberani’ye de itimat kalmaz Zaten din düşmanlarının bütün derdi de bu (Âlimleri ve hadisleri yıkarsak Kur’anı yıkmak daha kolay olur) diyorlar

O iki kişi hicri 8 yılda Müslüman olmuştu Hazret-i Hamza ise bundan 4 yıl önce şehit oldu Yani o zaman o iki kişi Müslüman değildi O dua, Müslümanlara yaptıkları zararlardan ve sevgili amcası Hazret-i Hamza’ya dil uzattıklarından dolayı yapılmıştı

Mekke’nin fethinde, Resulullah efendimiz herkesi affetti Yalnız on kişinin isimlerini söyleyip, (Bunları görünce hemen öldürün) buyurdu Bu on kişiden biri olan Vahşi bin Harb, Mekke’den uzaklara kaçtı Daha sonra pişman olup, Medine’de mescide gelip, (Ya Resulallah, bir kimse Allah’a ve Resulüne düşmanlık yapsa, en kötü, en çirkin günah işlese, sonra pişman olup iman etse, bunun cezası nedir?) dedi Resulullah efendimiz, (Pişman olup iman eden affolur, bizim kardeşimiz olur) buyurdu (Ya Resulallah, iman ettim, pişman oldum Ben Vahşi’yim) dedi Peygamber efendimiz, Vahşi adını işitince, sevgili amcası Hazret-i Hamza’nın parçalanmış hâli gözü önüne geldi
Ağlamaya başlayıp, (Git, seni gözüm görmesin) buyurdu Vahşi, öldürüleceğini anlayıp dışarı çıkarken Cebrail aleyhisselam gelip, (Ey Habibim, bütün ömrünü puta tapmakla, kullarımı bana düşman etmeye uğraşmakla geçiren bir kâfir, bir kelime-i tevhid okuyunca, ben onu affediyorum Sen, amcanı öldürdü diye Vahşi’yi niçin affetmiyorsun? O pişman oldu Şimdi sana inandı Ben affettim Sen de affet) mealindekiilahiemri bildirdi

Herkes, öldürün emrini bekliyordu Resulullah efendimiz, (Kardeşinizi çağırınız) buyurdu Kardeş sözünü işitince, saygı ile çağırdılar Resulullah efendimiz, affolduğu müjdesini verip, (Fakat, seni görünce dayanamıyor, üzülüyorum Bana görünme) buyurdu Hazret-i Vahşi, Resulullahı üzmemek için, bir daha yanına gelmedi Mahcup, başı önünde yaşadı (Kurtubi, Süyuti, Taberi)