HAZRETİ FATIMA (R.A.) VALİDEMİZİN OKUDUĞU SALEVAT

Allahümme salli ala men ruhuhu mihrabül ervahı ve melaiketi vel kevn*Allahümme salli ala men hüve imamül enbiyai vel mürseliyn*Allahümme salli ala men hüve imamü ehlil cenneti ıbadillahil mü’minin*

Manası:

 Ya rabbi! Babacığım Hazreti Muhammed(s.a.v.)’e salat getir.O bütün kainatın kıblesidir.Ervahlar, melaikeler ve peygamberler hep ondan şefaat isterler.Ya rabbi! Benim peygamberim Hazreti Muhammed’e salat getir.Çünkü o peygamberlerin ve resullerin reisidir.Ya Rabbi! Babam Hazreti Muhammed (s.a.v.)’e salat getir.Zira o mü’minlerin,cennet ahalisinin,peygamberlerin ve resullerin en hayırlısıdır.

         Kıymetli salavat-ı şerifelerden bir tanesi de Hazreti Fatıma(r.anha.) validemizin getirdiği salavat-ı şerifedir. Bu salavat-ı şerife kitaplarda yoktur. Zamanın büyük ruhanilerinden birisi diyor ki:

“Mekke-i Mükerreme’de ruhanilerden birinin meclisine Cenabı Peygamber, Hazreti Fatıma validemiz ile teşrif buyurdular.Baktım ki Hazreti Fatıma validemiz, muhterem pederlerine cennet lisanı ile bu salavat-ı şerifeyi getiriyorlar.Cennet ehli Süryani dili üzeri harflerle konuşurlar. Elif lam miym gibi. Ben de bu salavat-ı şerifeyi arapçaya çevirdim.”

Birisi rüyada Hazreti Fatıma validemizi gördü ve sordu:

“Bu salavat-ı şerife senin midir?” Hazreti Fatıma validemiz cevaben:

“Evet” dedi.

“Bunu bir kişi bir defa okursa müjdesi nedir?” dedi. Hazreti Fatıma(r.anha) validemiz buyurdu:

“Eğer bu salavat-ı şerifeyi bir defa okursanız denizler mürekkep, ağaçlar kalem olsa bunun sevabını yazmakla bitiremez.”

Hazreti Fatıma(r.anha) validemizin bu sözü çok acaibine gitti ve bu salavat-ı şerifenin faziletini Cenabı Peygamber(s.a.v.)’den sordu:

“Ya Rasulellah! Hazreti Fatıma böyle diyor.Bunu benim zihnim kaldırmadı.”

Bunun üzerine Rasulü Ekrem(s.a.v.):

“Fatıma ne dediyse doğrudur” buyurdu.Bu salavat-ı şerife Cenabı Peygamber’i o kadar övüyordu ki, arkada hiçbir şey bırakmıyordu.