Tespitlerinize ve dualarınıza iştirak ediyorum.Konuyla alakalı şu yazıyı ekleme gereği duydum paylaşımlarınız için ALLAH c.c  razı olsun inş.

Cehalet, insan kafasının zulmetidir. İlim nirsa, o bir karanlıktır.

Cehalet, insan beyninin ve kalbinin ataleti, faaliyetten alınkonmasıdır. Cahil insanın beyni, yaratılış gayesi için çalışır vaziyete geçirilmemiş demektir.

Cehalet, görünen ve görünmeyen alemlere, ruh gözlerinin kapatılması, insanın kendini ve dünyasını tanımamasıdır; o manevi bir körlüktür.

Bazı zihniyetler, belli seviyede bir diploması olmayanı, yüksek dereceli bir öğrenim kurumundan mezun olmayanı "cahil" saymaktadır.

Yine zamanın kavram kargaşasına düşmüş toplumu da, bazı görgü kurallarını, modern hayatın gereklerine göre davranmayı bilmeyen kimseye "cahil" demektedir.

Halbuki Kur'anın cahili tarifi hiç de böyle değildir. Allah Kelamı'nın "cahil" dediği; Yaratıcının iradesine ve hakimiyetine başeğmeyen kimsedir.

Cahil, Allah'ın gönderdiği son ve kamil Din'i tanımayan, Peygamberin getirdiği yeni nizamı hazmedemeyen; sâkim akla, kör taassuba, süfli istek ve arzularına uyarak bu "mutlak hakikate" itiraz edendir.

Bu gibi kimselerin dünyevi mevkileri, bilgi ,görgü ve kültürleri ne olursa olsun...fark etmez, Kur'an nazarında bunlar cahildir.

Allah'ın gönderdiğine itiraz eder ve ona karşı bir nevi istiklal ilan ederken, diğer taraftan dünyaya, kendi eserine ve insan ürünü bazı ideolojilere tutsak olan kişi de böyledir.

Bilgisizlik halkı idlal etmektir.(Nahl: 25) Muhammed Ümmetini Peygamberinin yolundan saptırmaktır.

Ve Kur'an böyle demişse, gerçek de bundan ibarettir.

Müslümanlık iddia ettiği halde, Kur'anın cahil dediğine kim "cahil değil..." diyebilir?... Bütün insanlık bunu iddia etse, yine ebedi gerçek Kelamullah'ın tarafındadır.

Şurası muhakkak ki, mutlak cehalet bir "boşluk" demektir. Hiç bir hak söz işitmemiş olan kimse, hakikati bir gün öğrenmeye müsaittir. Boş bir kağıdın, herhangi bir yazıya müsait olduğu gibi, böyle bir kafa ve gönül de gelecek bilgileri almaya hazır durumdadır. Bu bir "cehl-i basit" dir ve bundan kurtuluş ümidi vardır.

Fakat "yanlışa inanan" , batıla, bir ilme inanır gibi inananın durumu böyle değildir. O, boşluğunu doldurmuştur, kağıdını karalamıştır. Onun ki bir "cehl-i mürekkep"tir ve kurtuluş ümidi de pek azdır. Çünkü cehl-i mürekkeple muttasıf olan, cehlini ilim sanır; bir şey bilmediğini de idrak edemez. Bu tür bir insanın "hakikat arayıcılığı" yoktur, zira "bilgi" dediği zan ve malümatına iman etmiştir.

Cehalet, kafayı ve gönlü Allah'a ve O'nun Rini'ne kapamaktır.